Moderator: pastuszek
) 
Staczamy się wszyscy nieuchronnie w odmęty szaleństwa...
Mam nadzieję, ze wszystko pójdzie dobrze : ) Mając dwóch świnkopanów jak dowiedziałam się, że Lusia z nami zamieszka to oszalałam 
już czuję,że będzie moim cukiereczkiem Fakt faktem już mam panienkę w wersji chomiczej ale teraz będziemy mieć w domu pełną równowagę płci 
i pytania- jak to dziewczynek 
Czasem podkładam mężowi świnki do calowania i mówię za nie "no pocałuj mnie" ale bez większych szaleństw, Tasiek odkąd był chory też jest nazywany synkiem ale tylko on. Co nie zmienia faktu, że ta moja choroba postępuje, wiec na pewno kiedyś dojdziemy do tatusia i mamusi i dialogów "Harvistuś no chodź do tatusia, pamiętaj to tatuś jest najkochańszy"). Dlatego teraz mam znajomych od świnek (paradoksalnie to są ludzie pasujący najszerszym wachlarzem zainteresowań) i znajomych od pójścia na imprezę, powygłupiania się... dzięki temu przestałam się czuć wyalienowana a ludzie przestali mnie oceniać przez pryzmat moich pasji. ). A raz, jak przyjechałam do mamy do świń i była akurat moja sister też w odwiedzinach (do mojej mamy 
) to mi od razu powiedziała, jak zobaczyła, że przebieram nóżkami: "dobra idź już do nich, bo wiem po co tu przyjechałaś..." 
), a druga się zaaawsze zachwyca razem ze mną. Nie mam ochoty psuć sobie przygotowań wysłuchiwaniem, że to za dużo zwierząt, że poco mi to itp. itd. Oni bardzo kochają zwierzaki, sami mają rozpieszczonego królika, ale siedem sztuk w domu to ponad ich wyrozumienie 