Bobcia kupiłam w sklepie zoologicznym w lutym 2007 jako małą świneczkę. Początkowo mieszkał sam i był bardzo nieśmiały. Upłynęły długie miesiące, zanim odważył się wyjść z klatki, jeszcze dłużej, zanim postawił łapkę na gołych panelach, a wyjście z pokoju i odkrycie reszty mieszkania zajęło mu lata. Podejrzewam, że odważył się wyjść z pokoju, kiedy rozpaczał po śmierci Pusia i chyba chciał go szukać w innych pokojach.
Bobcio jako dziecko
Pusio
Bobcio w pełni sił
A tu już Bobcio z Pusiem i Kudłatym.
Pusia kupiłam za symboliczną cenę razem z malutką klatką, już jako dorosłą świnkę, na allegro. W transporcie do Łodzi pomogli mi znajomi, w tym dawni świnkomaniacy jeszcze z forum Dogomania. Pusio był wyjątkowo urodziwy i fotogeniczny, występował na banerze starego forum, na zakładkach do książek i kilkakrotnie w naszym kalendarzu. Pusio przez większość życia cieszył się dobrym zdrowiem, ale niespodziewanie zaczął się starzeć i chorować. Sądziłam, że jest w wieku Bobcia, ale najwyraźniej był starszy. Pusio zaczął chudnąć i wkrótce wykryto u niego niewydolność nerek. Żył, prawdopodobnie tylko dzięki intensywnemu leczeniu, jeszcze rok. W chwili śmierci miał przypuszczalnie ponad sześć lat.
Amanta dostałam dzięki derwuś, która go wyciągnęła ze sklepu we Wrocławiu i panu z hodowli Elido, który przywiózł mi kudłacza na wystawę na Pet Fair w Łodzi. Amant, później nazwany po prostu Kudłatym, również był dorosły w chwili, gdy do mnie trafił, więc nie wiem, ile ma lat, ale przypuszczam, że również około sześciu. Nigdy nie chorował i niech tak zostanie!
Kudłaty
W zeszłym roku na wiosnę trafił do mnie na DT mały, strasznie potargany świnek. Nazwałam go Kurczaczkiem, bo wyglądał jak wyskubany pisklak. Nie powalał urodą, ale był bardzo miły, natychmiast się doskonale poczuł wśród dorosłych świnek i Bobcio bardzo go polubił. Postanowiłam więc zatrzymać Kurczaka, a ten porósł długimi piórami i zmienił się w puchatą prawie peruwiankę.
Latem tego roku dostałam informację, że w łódzkim sklepie Kakadu siedzi "bardzo duża, gruba świnka", która wygląda na zestresowaną. Poszłam sprawdzić i okazało się, że przed wakacjami zostawiono w sklepie dorosłego samca, wcale nie nadmiernie grubego. Powiedziałam, że chcę go zabrać i dostałam świniaka bez problemów. Ututu, bo tak go nazwałam, był zadbanym, młodym, choć dorosłym, oswojonym samcem. Również bez trudu wpasował się w grupę moich samców, więc już został na stałe.
A to wszystkie moje świnki razem. Zwróćcie uwagę, że to wszystko samce!
Bobcio jest bardzo miłą, grzeczną i mądrą świnką, i wydaje się, że ma wspaniały wpływ na inne świnki. Jest już starszym panem, ma 7 lat i 9 miesięcy, i choć dotychczas był zdrowy, ostatnio zaczyna mu zdrowie szwankować. Schudł, kosteczki mu wystają, a ostatnio ma guzy. Jeden na boku, raczej skórny, choć najwyraźniej mu przeszkadza, bo Bobcio się drapie lub gryzie i kaleczy ten guz. Drugiego guza wymacałam mu niedawno w pachwinie. Nie zniknął po lekach przeciwzapalnych, więc istnieje podejrzenie, że to guz nowotworowy, być może pochodzenia gruczołowego. Jedynym sposobem sprawdzenia jest operacja i potem biopsja guza, ale obawiam się operacji, bo Bobcio to przecież senior, ma prawie 8 lat!
I trzymam 
za zdrowie dla Bobcia
nie mogę uwierzyć, że tyle testosteronu razem w klatce 
Anya padnie jak to zobaczy!
Chelsea, Żyleta, Zula, Szkatuła, Gryf, Koko, Sztanga, Misia, Chimera, Pataszon, Harpia
.