Witamina C

Co trzeba wiedzieć?

Świnki morskie, podobnie jak ludzie, nie wytwarzają witaminy C w swoim organizmie, więc muszą ją pobierać z pokarmu.

Jest to dla nich ważna substancja, ponieważ zapobiega:

szkorbutowi, zapaleniu dziąseł, krwawieniu dziąseł, łamaniu siekaczy;
paraliżowi świnkowemu;
przeziębieniom, osłabieniom, awitaminozie;
niektórym chorobom skóry.

Niedobór witaminy C objawia się przede wszystkim szarawym, ciemnym kolorem siekaczy, co można stwierdzić bez problemu odsuwając lekko wargi świnki. Niedoborowi można łatwo zaradzić podając urozmaicone pożywienie.

Dobrym źródłem witaminy C są warzywa: natka pietruszki, jarmuż, papryka, pomidory.

Jeśli weterynarz zaleci dodatkowo podawanie witaminy C, podajemy taką w kroplach, do kupienia w aptece, jak dla dzieci (Cebion, Juvit). Podajemy ją bezpośrednio do pyszczka (małą strzykawką bez igły lub zakraplaczem, plastikowym – nie szklanym!). Właściwą dawkę witaminy C wskaże weterynarz, zwykle jest to kilka do kilkunastu kropli.

Jeżeli świnka pochodzi z nieznanego źródła, trzeba założyć, że jest gorzej odżywiona i należy przez pewien czas podawać witaminę C, żeby wzmocnić jej odporność, podobnie w przypadku świnek chorych lub narażonych na stres z powodu np. przeprowadzki, czy łączenia z inną świnką.

Zawsze trzeba zapytać weterynarza o właściwą dawkę, ponieważ przedawkowanie witaminy C może prowadzić do powstawania złogów w układzie moczowym. Nie wkraplamy witaminy C do poidła – to jedynie zakwasi napój i zniechęci świnki do picia, a witamina i tak się po dwóch godzinach ulotni.

Funkcje witaminy C

zwiększa odporność organizmu na przeziębienia,
wpływa na wytwarzanie i zachowanie kolagenu, służącego do produkcji tkanki łącznej,
przyspiesza gojenie ran i zrastanie kości,
hamuje powstawanie krwotoków,
odpowiada za sprawne funkcjonowanie układu krwionośnego i serca, obniża ciśnienie krwi,
chroni przed miażdżycą i odkładaniem się cholesterolu,
poprawia przyswajalność żelaza, uczestniczy w regeneracji witaminy E,
działa jako przeciwutleniacz (wychwytuje wolne rodniki),
chroni organizm przed zmianami nowotworowymi.

Zagrożenia

Niedobór witaminy C u świnek może doprowadzić do:

szkorbutu,
paraliżu świnkowego,
łatwego zapadania na choroby infekcyjne (przeziębienia)
niektórych chorób skóry
schorzeń żołądka i zapalenia błony śluzowej
zaburzeń w produkcji kolagenu, co powoduje wolniejsze gojenie się ran

Objawy niedoboru:

nadmierne zmęczenie, apatia, brak apetytu
słabość i bóle mięśni i stawów
krwawienia
częste złamania kości

Szkorbut, czyli niedobór witaminy C jest jedną z najczęstszych przyczyn śmierci świnek morskich.
To smutna statystyka, ponieważ bardzo łatwo mu zapobiec odpowiednią dietą. Ze szkorbutem wiążą się zaburzenia w pracy układu krwionośnego, samoistne krwawienia, uszkodzenia naczyń krwionośnych, obrzęk i krwawienie z dziąseł. Możliwe jest również wypadanie zębów.

Przegląd preparatów z witaminą C

Cebion

Polecany, z uwagi na to, że substancją konserwującą witaminę jest tu glicerol (gliceryna) a nie wersenian disodowy. Jedynym minusem jest to, że Cebion jest najdroższą witaminą C na rynku.
Ma postać oleistej cieczy o słodko-kwaśnym smaku.

Juvit

Na naszym rynku dość popularny jest również Juvit, ale niestety konserwantem jest tutaj wspomniany wersenian disodowy. Smak gorzko-kwaśny. Ciecz oleista.

Przykładowe ilości owoców i warzyw zaspokajające dzienne zapotrzebowanie świnki morskiej na witaminę C.

W 100 g:

owoc dzikiej róży 550,0 mg (dla świnki wystarczy 2,5 g) – herbatka też dobra
porzeczki czarne 183,0 mg (dla świnki ok. 7 g)
papryka czerwona 139,0 mg (dla świnki ok. 7,5 g)
brukselka 94,0 mg (dla świnki ok. 11 g)
kalafior 69,0 mg (dla świnki ok. 14 g)
truskawki 66,0 mg (ok 15 g)
porzeczki czerwone 45,8 mg (20 g)
agrest 25,9 mg (45 g)

Warzywa i owoce bogate w witaminę C (podana ilość wit. C na 100g):

pietruszka natka – 178 mg
koperek zielony – 75 mg
poziomki – 60 mg
papryka zielona – 91 mg
kiwi – 59 mg

Ubogie w witaminę C:

jabłka – 9 mg
ogórki – 8 mg
gruszki – 5 mg
śliwki – 5 mg

Informacje pochodzą z różnych źródeł internetowych, czasem są drobne różnice w ilości mg.